انتقاد شدید از ورود خودروسازان و بساز بفروشها به صنعت سینما
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۰۴۷۲۳
به گزارش همشهری آنلاین، مدیر پردیس سینما آزادی با بیان این که برخی تهیهکنندهها حتی یک روز هم سر فیلمبرداری فیلمها و سریالهایشان نبوده اند، گفت: هی] جای دنیا ساختمان ساز و خودروساز فیلم نمیسازد.
سجاد نوروزی درباره رابطه زیرساختهای سینما، فیلم خوب و نرخ بلیت با جذب مخاطب اظهار داشت: در بحث ساخت و توسعه زیرساخت سینما چند ساحت بسیار جدی وجود دارد که به عقیده من تمام آنها باید به یک اندازه مورد توجه قرار بگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: ما تعدادی سینمای تک سالن و دو سالن بسیار فرسوده با قدمت ۴۰ تا ۵۰ سال داریم که نیازمند بازسازی و تحول جدی هستند. در واقع اگر این سالنها در این وضعیت باقی بمانند، نه تنها باری از دوش سینمای ایران برنمیدارند بلکه به ریزش مخاطبان کمک میکنند. به باور من باید به فوریت به این دو موضوع رسیدگی کرد. امروزه با رشد اجرای همزمان (استریمها، وی او دی ها) و انواع و اقسام فضاهای فناوری که وجود دارد، وقتی یک مخاطب به سالنی برود که صدا و تصویر استاندارد نداشته باشد، رغبتی برای بازگشت به این سالن ندارد.
مدیرعامل مجموعه سینما آزادی افزود: امروزه ما دیگر نمیتوانیم از چیزی به نام سینما بهمعنای واقعی آن یاد کنیم. اگر در دهه ۶۰ و ۷۰ و حتی در اوایل دهه ۸۰، سینما رفتن یک کنش فرهنگی بود. یعنی سینما بهماهو سینما یک موقعیتی داشت ولی الان اینطور نیست. یعنی اگر مخاطب بخواهد به سینما برود، در کنارش نیاز به تفریحات دیگر و رفع نیازهای فرهنگی دیگری هم دارد. یعنی در آن فضا باید کافهای هم باشد حتما باید یک کتابفروشی و یک فضای بازی برای کودکان باشد. در واقع سینما باید در سطح کلان در دل یک مجموعه فرهنگی واقع شود. به عبارتی ما یک مرکز فروشگاهی (Shopping Center) فرهنگی-هنری میخواهیم که بخش هنری آن سینماست و اگر به این سمت برویم، میتوانیم به رشد مخاطب فکر کنیم.
احداث سینما در مال یک اشتباه استراتژیک استنوروزی بیان کرد: یک زمان در مالهای تجاری بزرگ تهران سینما احداث کردیم، در آن برهه زمانی این سیاست جواب داد. چون مالها یک پدیده نوظهوری در زیست شهری ما بودند و یک عطش اجتماعی بوجود آوردند اما الان وضعیت تغییر کرده است. الان به دلیل وضعیت اقتصادی، برای حضور در این مالها به غیر از یک طبقه خیلی خاص اقبالی وجود ندارد و الان اشتباه استراتژیک این است که بخواهیم در مال سینما بزنیم.
وی افزود: مثلا در میدان هروی تهران دو مرکز خرید وجود دارد که در هر دو سالن سینما احداث شده است. یکی بیمخاطب و دیگری بامخاطب، چرا؟ یکی از آن مرکز خریدها که به تازگی احداث شده یک فضای کاملا مدرن دارد و یک انتشارات هم در آن شعبه ایجاد کرده است. تقریبا تاکید میکنم تقریبا یک شبه مجموعه فرهنگی ایجاد کرده و میبینیم موفق شده است.
مدیرعامل مجموعه سینما آزادی بنابراین در حوزه زیرساختهای سینما، نیازهای اورژانسی ما اول با کیفیت کردن زیرساخت پردیسها و مالهای بزرگی است که الان داریم و دوم ایجاد تغییر وضعیت در سینماهای فرسوده موجود است. بعد از آن نیاز ضروری، ایجاد سالنهای جدید در قالب مجموعه های فرهنگی در جای جای کشور ما است، البته برای موفقیت به موازات این اقدامات باید سیستم تولید هم متحول شود.
نظام تولید در سینمای ایران منهدم شده است سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینما آزادینوروزی تاکید کرد: اگر به موضوع سیستم تولید و محتوای آثار توجه نشود تغییر و تحول جدی در حوزه جذب مخاطبان نخواهیم داشت. نظام تولید در سینمای ایران منهدم شده است. نظام تولید در سینمای ایران به علت ورود سرمایههای شبههناک و غیراستاندارد و ورود اشخاص غیرکارشناس و ارگانها به حوزه تولید، کاملا به هم خورده است.
مدیرعامل مجموعه سینما آزادی تصریح کرد: وقتی فیلمساز سودش را در اکران جستجو نکند، زیرا سودش را در تولید به دست آورده است دیگر از سینما چیزی باقی نمیماند. نهایتا هم آن چه ضرر میبیند زیرساخت و توسعه سالن سینماست. تقاضای من به عنوان عضو کوچکی از چرخه سینمای کشور از سازمان سینمایی آن است که وضعیت سود در تولید را بر هم بزند. چنانچه این وضعیت سود در تولید بر هم نخورد ما چیزی به نام سینما نخواهیم داشت.
وی مشارکت مردم در سرمایهگذاری سینما اظهار داشت: در کوتاه مدت حتما میتواند اما در میان مدت و دراز مدت ممکن است اتفاقات دیگری رقم بخورد که نیازهای اوژانسی ما را بر طرف نکند. نظام تولید در ایران احتیاج به یک ممیزی خیلی جدی دارد.
نوروزی گفت: الان ما شاهد اتفاقات عجیب و غریبی هستیم که حتی در عقب افتادهترین کشورها هم دیده نمیشود. مثل آنکه شخصی بیاید کارت تهیهکنندگی اجاره بدهد و یا یک کارگردان دستمزدهای آن چنانی بگیرد بعد هم یک جنازهای را بیاورند بیاندازند روی دوش سالنهای سینما و بعد هم در بوق و کرنا کنند که سازمان سینمایی یا مافیای اکران نگذاشت فیلم ما موفق بشود. این از شگفتیهای عجیب و غریبی است که ما داریم.
وی تصریح کرد: در همه جای دنیا کسی که کار چوب میکند، کار سنگ و یا ساختمان میکند، نمیتواند بیاید کار فیلم بکند. مثلا آیا دیدهاید که در هالیوود شرکت خودروسازی تسلا فیلم بسازد؟ نه؛ زیرا در همه جای دنیا چیزی بنام توازن فرهنگی وجود دارد. بالاخره یک سری قوانینی وجود دارد که بر اساس آن کسی که کارش بطور مثال رنگ یا فروش چسب است نمیتواند بعد از چند وقت کارت تهیهکنندگی بگیرد. ما احتیاج داریم تولید را شرکت محور کنیم.
مدیر پردیس سینما آزادی تاکید کرد: همه جای دنیا شرکتها مکلف به تولید و توزیع فیلمها هستند نه افراد. ما باید به سمت تاسیس شرکت برویم یعنی اگر کسی میخواهد فیلم تولید کند باید برود شرکت ثبت کند.
در دنیا به اندازه بودجه تولید بودجه تبلیغات وجود دارد تا فیلم بفروشد و سود کندمدیرعامل مجموعه سینما آزادی، سهل انگاریهای دولتهای گذشته را باعث ولنگاریهای فرهنگی دانست و گفت: من تا الان هیچ ارادهای ندیدم که بخواهد این معضل را کنترل کند. همین باعث شده تا نظام تولید در سینما بهم بخورد. دستمزدها بهم خورده، هزینههای تولید را جوری طراحی میکنند که سازندگان سود هنگفت خود را در تولید میبرند نه توزیع. در صورتی که در همه جای دنیا سود در توزیع است نه در تولید.
نوروزی افزود: اما در ایران چگونه است؟ برای مثال فیلمی با ۳ میلیارد تومان جمع میشود از سرمایهگذار ۵ میلیارد تومان بابت آن میگیرند و در فرایند تولید ۲ میلیارد تومان را در جیب مبارک میگذارند و یک چیز کمارزشی تولید میکنند و میاندازند، روی دوش سینماها. در سینماها هم فیلم فروش نمیرود و داستان از اینجا شروع میشود که «ای داد مخاطب سینما کم شد» چرا باید مخاطب سینما اضافه بشود؟ وقتی که چشم سرمایهگذار به جیب مخاطب نیست، وقتی که مخاطب حیات او را تضمین نمیکند، وقتی که رگ حیات و ممات این سینما به حضور مخاطب در سینما نیست؛ مسلم است که مخاطب ریزش میکند.
سالن سینما آزادی برخی تهیهکنندهها حتی یک روز هم سر فیلمبرداری فیلمها و سریالهایشان نبوده اندنوروزی توضیح داد: یک سری فانتزیهای ذهنی کارگردان یا نویسنده بوده که با آن برود یک آدمی که آشنایی با سینما ندارد را تلکه کند یا برود سراغ ارگانها. ارگانها بدتر؛ ارگانی که میآید فیلم دفاع مقدسی تولید میکند اما به جای آنکه در سینما اکران شود میدهد به تلویزیون پخش شود، برای برهم زدن سیستم تولید و توزیع سینما چه جنایتی از این بالاتر میتوانیم متصور بشویم؟ نتیجه آن میشود که سینماگران اصیل و درست از سینما فاصله میگیرند و یک عده انسان فرصتطلب که باید میرفتند سراغ شغلهای دیگر میآیند و میشوند تهیهکننده یا سینمادار و یا پخش کننده.
وی افزود: البته من نمیتوانم اسم این جریان را در سینما پولشویی بگذارم، ممکن است پولشویی باشد، اما اصل قضیه این نیست. این گروه از تولیدکنندگان که چشمشان به دست مخاطب نیست پول تولید را یا از دولت و ارگانها میگیرند یا از بخش خصوصی غیرمرتبط با سینما. سرمایهای از خود افراد وارد تولید نمیشود. چرخهای از تولید در سینمای ایران وجود ندارد تا بگوییم فلان فیلم فروخته است. من تهیهکنندهای را میشناسم که در سال ۴ تا سریال و ۴ تا سینمایی ساخته است، مگر میشود. سر هر پروژه یک مدیر تولید گذاشته یک روز هم سر فیلمبرداری نبوده است.
مدیرعامل مجموعه سینما آزادی گفت: بخشی از این سرمایهگذاران آنقدر پول دارند که واقعاً ۵ یا ۶ میلیارد برایشان پولی نیست. فقط میخواهند در سینما هم حضور داشته باشند. اهداف نهفته ای دارند که معضلاتی هم ایجاد کرده است، ما داغان شدیم. الان خودمان را یا میخواهیم به خواب بزنیم یا اگر میخواهیم آسیبشناسی کنیم، الان تو انحطاط مطلق هستیم در دوران زوال بسر میبریم.
اجارهدهندگان کارت تهیهکنندگی ممنوع الکار شوندنوروزی درباره اجاره کارت تهیهکنندهها به فیلمسازان اولی گفت: باید مراقب باشیم که این کار خودش ایجاد رانت جدید نکند. به نظر من تهیهکنندههای اجارهای مشکلشان با ممنوع الکار شدنشان حل میشود. بروند دنبال یک کار و بیزینس دیگر. اینها نه فهمی از هنر دارند نه از سینما. اینها فضا را آلوده میکنند.
مدیرعامل مجموعه سینما آزادی تاکید کرد: سینمای ما باید به سمت شرکتمحور شدن برود، و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شرکتها مجوز تولید، مجوز ساخت و مجوز اکران و توزیع بدهد. ممکن است تولید کم شود در عوض واقعی و درست میشود. اگر این سرمایههای شبههناک وارد نشود ممکن است تولیدات نصف بشود این چه ایرادی دارد نصف بشود. مگر تولیداتی که الان وجود دارد، بیننده و مخاطب دارد؟
کد خبر 699494 منبع: ایرنا برچسبها سینمای جهان خانه سینما سینمای ایران پردیسهای سینماییمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سینمای جهان خانه سینما سینمای ایران پردیس های سینمایی تولید در سینمای ایران نظام تولید در سینما تهیه کننده ها همه جای دنیا کارت تهیه ارگان ها پردیس ها سالن ها مال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۰۴۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کارکرد انتقادی و راهبری فیلم های مستند کمرنگ شده است
سعید الهی تهیه کننده مستند «قوی دل» گفت: کارکرد راهبری و انتقادی آثار مستند در حال فراموشی و کمرنگ شدن است. متاسفانه شاهد تولیداتی غیرجذاب و منفعل هستیم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سینمای مستند در طول چند سال اخیر فراز و نشیبهای زیادی را پشت سر گذاشته است؛ از یکسو مطالبهگر بودن این حوزه، باعث افزایش انتظارات از آن شده، اما حمایتهای ضعیف از آن شرایط سختی را برای ادامه کار مستندسازان به وجود آورده است.
اگر پای صحبت مستندسازان بنشینید، سخنان قابل تأملی را بر زبان میآورند؛ هزینههای تولید به شدت بالا رفته اما برآوردها افزایشهای حداقلی داشتند. علاوه بر این، محدودیتهای ورود به بسیاری از موضوعات اجتماعی اقتصادی کار سوژهیابی برای بسیاری از مستندسازان را سخت کرده است. اما در نقطه مقابل منتقدین نیز معتقدند که سینمای مستند کارکردهای پیشین خود در حوزه نقد اجتماعی و مطالبهگری را تا حدودی از دست داده و ضعیفتر شده است.
سیاستمدار انگلیسی: جریان حمایت غرب از اسرائیل معکوس شده استدر بررسی پرونده "بایدها و نبایدهای سینمای مستند در سال 1403" گفتوگویی با سعید الهی داریم. او از تهیهکنندگان شناخته شده کشور است که با 2 اثر در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت؛ مستند «قوی دل» که توانست جایزه بهترین مستند را از آن خود کند و پیش از این نیز در جشنواره سینما حقیقت تحسین شده بود و فیلم سینمایی «میرو». مستند قوی دل این روزها در بخش هنر و تجربه اکران میشود.
الهی ضمن اشاره به اهداف و کارکرد فیلمهای مستند در اصلاح و ارتقای رفتارهای اجتماعی گفت: مستند با تکیه بر شواهد بصری میبایست در مسیر روشنگری و اطلاع رسانی، نگاه مخاطب را نسبت به یک موضوع یا پدیده متمرکز کرده و مردم را به کشفهای جدید از مفاهیم مرتبط با خود ترغیب کند.
وی با نقد شرایط فعلی در حوزه تولید فیلم مستند اظهار داشت: ماهیت اصلی مستند برخلاف آثار داستانی در این روزها که بیشتر از هر چیزی کارکرد سرگرمی پیدا کرده، در گزندگی و تذکره و تولید فکر و اندیشه و در نهایت تعالی فهم مخاطب است، اما آیا میتوان امروزه چنین ادعایی کرد؟ در حالیکه فقر مفاهیم فرهنگی و اجتماعی در بین نسلهای امروز کاملا مشهود است، متاسفانه در بسیاری از آثار مستند حتی با سرمایهگذاری برخی دستگاههای دولتی و حاکمیتی شاهد تولیداتی غیرجذاب، منفعل و حتی بدون راهبرد مفهومی هستیم که فقط روی فرم و تکنیک تمرکز پیدا کرده، نه محتوا و مضمون.
این تهیهکننده با بیان اینکه اگر اثر فرهنگی در هر شکلی در تعیین راهبرد و سیاست کلی خود خلایی داشته باشد هیچگاه به یک محصول ماندگار تبدیل نخواهد شد، تاکید کرد: فیلم مستند ازین امر مستثنی نیست و نباید فقط در جذابیتهای تصویری و تکنیکی متوقف بماند. اطلاع رسانی، آموزش و فرهنگ سازی از طریق فیلم مستند وجوه مختلفی دارد که حداقل در کشوری مانند ایران هرگز در این زمینه کمبودی نخواهیم داشت.
الهی خاطرنشان کرد: تولید مستند در انواع مختلف آن، قابل تحسین و مورد توجه مردم است؛ چه بسا در تولید برخی از آنها مانند محیط زیست، طبیعت، حیات وحش و... در دهههای گذشته تاکنون کوتاهی نیز شده است، اما محور اصلی مستند به معنای نقد مصلحانه و بیان حقایق زیرپوست جامعه را نباید از یاد برد.
تهیهکننده بهترین مستند جشنوارههای فیلم فجر و سینما حقیقت اظهار کرد: حرکت در یک مسیر استراتژیک اگرچه تهدیدات و موانع خاص خود را ممکن است داشته باشد، اما مانند«قوی دل» میتواند در نگاهی منصفانه و البته شجاعانه هم نظر داوران و متخصصان امر را جلب کند و هم نظر حاکمیت و اقشار مختلف تماشاگران. نمایش عمومی«قوی دل» فرصتی است برای اینکه به بهانه بازخوانی پرونده جنجالی ورود فرآوردههای خونی فرانسوی در سه دهه پیش به کشور، ذهن ناخودآگاه مخاطب در نسلهای مختلف را به مفاهیم ضروری مانند اهمیت دادن انسانها به یکدیگر و پرهیز از فردگراییهای افراطی و مرسوم، لزوم نظارت همکان بر عملکرد دولتها، اعتقاد به سلامت سیستم و تلاش عمومی برای رفع کاستیها و از همه مهمتر امیدواری برای اصلاح امور معطوف داشت.
الهی ضمن قدردانی از برنامهریزی مجامعی چون مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و گروه هنر و تجربه برای نمایش اینگونه فیلمهای کم مخاطب در سینماهای کشور و همسطح با فیلمهای به اصطلاح تجاری و پرفروش، از مردم دعوت کرد نه به جهت خرید بلیط و کمک به گردش اقتصادی یک فیلم بلکه برای ایجاد فرهنگ صحیح زیست اجتماعی و نیز توسعه اندیشهورزی به همراه خانواده به ویژه نوجوانان خود که در آستانه ورود به جامعه هستند به تماشای«قوی دل» بنشینند.
وی به ضرورتهای فرهنگی و سینمایی سال 1403 کشور در حوزه مستند پرداخت و گفت: «تولید»، «توزیع» و «نمایش» 3 رکن اصلی در ساخت یک اثر هنری است و تفاوتی هم در شکل اثر ندارد؛ چه نمایشی، چه تجسمی، موسیقی، ادبیات و ... باید در بستر سیاستگذاری درست و حرفهای، بعد از تولید به «عرضه» ختم شود و مهمترین دغدغه مستندسازان همین است. جدا از برخی آثار پرهزینه، در دنیای دیجیتال، دیگر تولید مستند چندان پیچیده و گران نیست و این عرصه میتواند در بخش تولید و نمایش توسط یک گروه بسیار کوچک هم عمل کند؛ لذا دولتها برای ایفای نقش حاکمیتی خود در بحث نظارت و ممانعت از هرج و مرجهای احتمالی و ترویج برخی نکاههای التقاطی و انحرافی راهی جز همراهی با جامعه مستندسازان از طریق تامین امکانات و خواستههای منطقی و حرفهای آنان ندارند.
الهی در پاسخ به سوالی مبنی بر میزان اثربخشی تولیدات مستند سفارشی توضیح داد: تولیدات سفارشی که اغلب از سوی دستگاههای اجرایی صورت میگیرد تنها در صورتی جای خود را در ذهن و روح و روان مخاطب باز میکنند که علاوه بر بیان غیرمستقیم دستاوردها، از حقیقت گویی و ذکر نکات و حتی تصمیمات اشتباه فاصله نگیرند. تولید فیلم مستند دولتی و سفارشی، دقیقا مانند عملکرد مجموعههای روابط عمومی در سازمانهاست که اگر تعاملی نباشند و بخواهند به صورت یک طرفه و فارغ از همدلی و هم دردی به خودستایی و دفاع بی منطق از مرکز متبوعه خود بپردازند به حتم مخاطب خود را از دست خواهند داد.
تهیه کننده فیلم سینمایی «میرو» همچنین در خصوص هزینههای سرسام آور تولید و کاهش برآوردها توسط بخش دولتی خاطرنشان کرد: صرفه جویی و نگاه اقتصادی در هزینههای تولید با پولپاشی و ولخرجیهای بیدلیل دو امر جدا از هم است، اما من معتقدم در تولید یک محصول فرهنگی باید همه وجوه در کنار تورمهای احتمالی در نظر گرفته شود و قواعد خاص ساخت آثار بصری و نمایشی و تفاوت زیاد آن با سایر تولیدات و خدمات اقتصادی و صنعتی و عمرانی، توسط مدیران مربوط لحاظ شود.
وی در پایان ضمن ابراز خوشحالی از حضور موفقیت آمیز مستندهای ایرانی در عرصه بین المللی، مهمترین چالش پیش روی مستندسازان کشور را به ویژه در سال جاری، تورم و گرانی و معیشت و درآمد منظم فعالان این حوزه و در کنار آن بلاتکلیفی آنان در بازگشت سرمایه های تولید دانست و گفت: مستند باید دیده شود تا بتواند علاوه بر تامین مخارج خود پیامش را نیز به مردم انتقال دهد. برنامه ریزی های زودبازده در این مسائل بر عهده دولت است و چشم امید همکاران ما به سازمان سینمایی ست.
انتهای پیام/